Τρίτη 26 Νοεμβρίου 2013

CUCINA POVERA: ΠΕΡΚΑ ΣΤΗ ΓΑΣΤΡΑ ΜΕ ΛΑΧΑΝΙΚΑ






Τι να λέμε τώρα; Προφητική η ετικέτα “Cucina Povera”, Κασσάνδρα, η Πεγκούλα. Πάντως, δόξα τω Θεώ, ρεύμα έχουμε ακόμα, το ψυγείο όλο και κάτι έχει μέσα κι από όρεξη για δημιουργική και υγιεινή μαγειρική, άλλο τίποτα!



Ξεκίνησα με την πρόθεση να μαγειρέψω μπριάμ φούρνου, με μελιτζάνες από τον κήπο μου (ναι, οι μελιτζανιές καλά κρατούν κι ας μπήκαμε στο χειμώνα), κολοκυθάκια και πατάτες. Τις πατάτες, όμως, τις τελείωσα προχτές, με την κοτόσουπα, οπότε, αντί για πατάτες, θα βάλω πέρκα! Εννοείται ότι δεν θα μαγειρέψω μπριάμ. Κάτι προς το φιλέτο πέρκας πλακί με μπόλικα λαχανικά, θα ψήσω, το οποίο γευστικά δεν απέχει πολύ από το μπριάμ. Οπότε, θα αξιοποιήσω και το μισό μπροκολάκι που έχει ξεμείνει στο συρτάρι του ψυγείου.


Σοβαρευόμαστε και περιγράφουμε υλικά και ποσότητες.

 

1 μεγάλο φιλέτο πέρκας, περίπου 500γρ

1 μεγάλη μελιτζάνα φλάσκα κομμένη σε λεπτές φέτες και μετά σε τέταρτα

3 κολοκυθάκια σε λεπτές φέτες

½ μικρό μπρόκολο τεμαχισμένο

2 μικρές τομάτες κομμένες σε λεπτές φέτες

1 μέτριο ξερό κρεμμύδι κομμένο σε φέτες

3 σκελίδες σκόρδο σε λεπτές φέτες

Φρέσκο δυόσμο, ρίγανη, κάρδαμο, σέλινο (μερικά φυλλαράκια-κλαράκια από το κάθε μυρωδικό)

1/3 φλιτζάνι παρθένο ελαιόλαδο

Αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι



Τοποθετώ το κάθε υλικό σε ξεχωριστές στρώσεις σε γάστρα (δηλαδή σκεύος φούρνου με καπάκι), ξεκινώντας από το μπρόκολο. Συνεχίζω με την μελιτζάνα, τα κολοκυθάκια, την μια τομάτα και τελειώνω με το φιλέτο πέρκας. Ανάμεσα στις στρώσεις, βάζω φετάκια κρεμμυδιού και σκόρδου και τα αρωματικά βότανα, κρατώντας τα φετάκια της μιας τομάτας και λίγα αρωματικά για το φινάλε επί του φιλέτου της πέρκας. Επίσης, αν θέλετε, αλατοπιπερώνετε ανάμεσα από τις στρώσεις. Εγώ δεν συμπαθώ το αλάτι, οπότε, πιπερώνω και επιτρέπω στα υλικά μου να νοστιμίζουν τα φαγητά μου.



Έχω προθερμάνει τον φούρνο στους 180°C, όσο προετοιμάζω τα υλικά μου, σκεπάζω το φαγητό και το ψήνω για περίπου μία ώρα στους 180°C με 200°C.

 Η μυρωδιά του φούρνου που ψήνει, είναι από τις πιο ζεστές οικογενειακές αισθήσεις! Το σκορδάκι, που, υπερισχύοντας των υπόλοιπων υλικών, αιωρείται στην κουζίνα, γεμίζει το σπίτι θαλπωρή. Ό,τι και να ψήνει ο φούρνος, μοσχοβολάει αγάπη και προσφορά! Είτε είναι το σημερινό ψαροτουρλού, ή τα γεμιστά, ή η τυρόπιτα, ή το κέικ της Κυριακής, το σπίτι γίνεται μια μοσχοβολιστή αγκαλιά!




Οι καιροί δεν είναι μονάχα δύσκολοι. Είναι άναρχοι κι αδιευκρίνιστοι. Ορίζονται από μια γκλομπαλιζέ βουλιμική χυδαιότητα. Είναι επικίνδυνο για την νοητική και φυσική μας υγεία να προσπαθούμε να κατανοήσουμε αυτό που συμβαίνει. Αυτό που συμβαίνει είναι μολυσματικό και δεν χρήζει κατανόησης. Θεραπείας και εξάλειψης χρήζει. Κι επειδή όλοι κατανοούμε ότι η ισχύς εν τη ενώσει, ας είμαστε ενωμένοι, μαζί, στο σπίτι, με την οικογένεια και τους φίλους, για να παίρνουμε δύναμη και να προχωράμε σε όλο μεγαλύτερες μονοιασμένες κοινωνικές ομάδες.



Το γεύμα, λιτό ή πλούσιο, στο τραπέζι με τους αγαπημένους είναι η βάση της σταθερότητας των αξιών που μας τρέφουν.



Καλή μας συν-άθροιση κι ακόμα καλύτερή μας συν-κέντρωση!




ΠΚΒ_ 2-11-2013



©Συνταγή, κείμενο και φωτογραφίες Πέγκυ Βάβαλη_26-11-2013

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου